Annem’e…
Anne ben ölüyorum
Sesimi duymuyorsun
Anne ben söylüyorum
Görmüyorsun…
Anne ben ölüyorum
Bilmiyorsun…
Anne ben ölüyorum
Söylemiyorsun…
Gözlerinde aradım seni
Ama sen yoktun
Gözlerim gözlerine dokunduğunda
Utangaç bir kaçırma
Korkuyorsun benden
Yani gözlerimden
Oysa bir bebeğin gülümseyişi
Bir annenin sıcaklıÄ
Yine seni yazıyorum... Gözlerinde arayarak... Ve vazgeçişlerim yalan... Boşluğunu arıyorum hayatının, yakaladığımda ürkek bir kuş gibi sağa sola çırpınıyorsun. Ama
kurtulamıyorsu
Duygusallığımı soyundum da geldim
Artık ya ben
Ben deÄŸilim
Ya da bu insanlar insan deÄŸil!
Çünkü tükürdükçe insanların
Suratlarına…
Adı konmamış bir Tanrı oluyorum!
A
Sana olan sevgimi
Bir zarfa koyup
Adresi bile olmayan
Kimsesiz âşıkların
Diyarına yolluyorum
Birkaç gün sonra
Postacı kapımı çalıyor
Elinde ertelenmiÅŸ
Eli yüzü yorgun
Kimsesiz