Umutlarımı Çaldırdım

Kaybettim bir akşamüstü
Pembe düşlü yarınlarımı
Çaldılar kitaplarımı, kalemlerimi
Fırsat eşitliğini, eğitim eşitliğini
Hiçe sayarak
Hiçe saydılar bir gencin
Geleceğini, hayallerini, duygularını
Umutlarımı çaldılar
Yüreğimde yangın
Yüreğimde isyan var
Gecemin yıldızlarını
Martılarımın kanatlarını
Denizimin rengini çaldılar
Hayallerimi çaldılar
Yüreğimde yara var
Kazanamadım, başaramadım
Kazandırmadılar
Başarıya yasak koydular
Her şeye yasak koydular
Her şeye yasak koydukları gibi
Bu kafalar bizde oldukça
Yasaktır bize gülmek
Yasaktır bize kazanmak
Yasaktır bize başarmak
Şu dünyada başaramamak var ya
En çok da o koyuyormuş adama
Umutlarım yaralı, gözyaşım kanlı
Yine de korkun benden, ey zalimler
Umutlarımı çaldınız ama
Bir kısmı hâlâ bende
Onları çorak topraklarda
Gözyaşımla başlıyorum
Umutlarımın filizlendiği gün
Korkun benden, ey zalimler
Yaralı da olsa yüreğim
Kan ağlasa da gözlerim
Hâlâ dimdik ayaktayım
Bir gün mutlaka umutlarım yeşerecek
Bir gün mutlaka zafer türküsünü söyleyeceğim
Bir gün mutlaka kazanacağım
Bir gün mutlaka başaracağım
Bir gün mutlaka bu nedenle
Korkun benden, ey zalimler!

27.08.1999 / 28.08.1999