Kendimin Aynasında Geceler, Gündüzler Ölü Bir Nakarat

Kendimin aynasında bakıyorum bazı gecelere. İlle de gecelere. Gökyüzü yağmurluysa ve rüzgâr vuruyorsa odamın camına. Ellerim değil de ille de yüreğim üşüyorsa. Kendimin aynasına baktığım gecelere, orada hiç kimsenin tanımadığı bir kimseyi görüyorum. Kendimin bile tanımadığı. Bazı geceleri orada, köşe başında mendil satıp dilenen, bir ekmek parasına araba camlarını silen dokuz, on kardeşli bir çocuk buluyorum. Çocuğun yüreği aç aslında, karnı değil. Yüreği sevgiye aç. Her şeye rağmen dişlerini göstermeden, ille de gözleriyle gülüyorsa...
Hâlâ bir umut taşıyorsa yedi yaşındaki ellerinde. Kendimin aynasına baktığım, bazı gecelere arada, yasaklı bir şair görüyorum. Komünist bir şair. Bütün şiirleri toplatılmış, yakılmış hatta bütün şiirleri biner kez idama mahkûm edilmiş. Komünist şairi bazı geceleri bir hapishanede buluyorum.
Aslında hiç çıkmadı ya oradan. Komünist şair kâğıtsız, kalemsiz tırnaklarıyla kazıyarak yazıyorsa şiirlerini duvarlara... İlle de tırnaklarıyla kazıyorsa… Tırnaklarıyla kazıyorsa ille de küfredişlerini… Örümcek beyinlerin, aşağılık insanların suratlarına. Ve bir bomba gibi patlıyorsa her bir kelimesi şiirlerin aşağılık insanların beyinlerinde. Kendimin aynasına baktığım bazı geceleri arada; yüreğinde aşk yarası taşıyan bir genç görüyorum.
Uzun boylu, zayıf, yakışıksız bir genç. Utangaç sevmeleri olan, sevdiğine bir gün olsun “seni seviyorum” diyemeyen, yüreğinde sakladığı aşkı, şiirleriyle besleyip büyüten bir genç… Sonra da bu aşkı gözyaşlarına boğdurtan bir genç… Bütün aşkları platonik bir genç…

Bir genç her şeye rağmen ille de kapkara gözlere vuruluyorsa… En çok da esmerliği seviyorsa… Ve aşkın yarası yüreğini kanatsa da her gün yüreğinde aşkla sokağa çıkıyorsa…Kendimin aynasına bakıyorum bazı geceleri. İlle de geceleri. Gökyüzü yağmurluysa ve rüzgâr vuruyorsa odamın camına…
Ellerim değil de ille de yüreğim üşüyorsa. Ve bir çocuk her şeye rağmen dişlerini göstermeden ille de gözleriyle gülüyorsa.
Ve komünist bir şairin şiirleri bir bomba gibi patlıyorsa aşağılık insanların beyinlerinde.
Ve bir genç aşkın yarası yüreğini kanatsa da yüreğinde aşkla sokağa çıkıyorsa…
Kendimin aynasının karşısına geçince, “Bir Gün Mutlaka…” diye söz veriyorum kendime… Bir Gün Mutlaka!

09.03.2001